Το δέντρο το προμηθεύτηκα από φυτώριο αρχές του 2008 σε άθλια κατάσταση.... φύλλωμα σε κακή κατάσταση υπήρχε στο τελείωμα των δυο βασικών κλαδιών, υγειές φύλλωμα δεν υπήρχε σχεδόν πουθενά πάρα μόνο κάποιες φύτρες που μου έλεγαν ότι με πολύ περιποίηση θα μπορούσε να ανακάμψει...αυτό ήταν και το πρώτο μέλημα..
Μετά το πρώτο καθάρισμα το κλάδεψα όχι εκεί που θα ήθελα αλλά στο επίπεδο που υπήρχε το ποιο υγιές φύλλωμα με στόχο να κλαδεύετε προοδευτικά όλο και χαμηλότερα μέχρι να φτάσω στο ύψος που περίπου ήθελα επίσης έπρεπε να επιβιώσει το δεξί μικρό κλαδί και να πετάξει από σημεία κοντά στον βασικό κορμό (κόκκινοι κύκλοι)
Βάση μιας χοντρικής εικόνας για το μέλλoν του οι κινήσεις που έγιναν μέχρι εδώ ήταν μονόδρομος, το συγκεκριμένο δεντράκι έπρεπε να ξεκινήσει απο την αρχή με νεο φύλλωμα..
Μπήκε σε μεγαλύτερη γλάστρα και το άφησα να αναπτυχθεί ελεύθερα.... κλαδεύοντας προωθούσα την ανάπτυξη εκεί που ήθελα με αποτέλεσμα να φθάσουμε στο επιθυμητό σημείο με ασφάλεια και να κλαδευτή στα σημεία που είχα αποφασίσει με τον χρόνο που πέρναγε..(πράσινες γραμμές)
Σύρμα δεν μπήκε καθόλου...αυτό είναι τυχαίο βέβαια συνήθως σε ανάλογες περιπτώσεις ένα ελαφρύ συρμάτομα ή χοντρική καθοδήγηση κάποιων κλαδιών είναι καλό να γίνετε όταν είναι απαραίτητο.. αυτό που δεν είναι απαραίτητο στους Juniperus είναι να συρματόνουμε όταν δεν έχουμε φύλλωμα να δουλέψουμε.. υπάρχει χρόνος και για πολύ μετά μια που τα κλαδιά του είναι πολύ ελαστικά...
2 χρόνια μετά είχε ολοκληρωθεί το φύλλωμα εκεί που ήθελα και ήταν το μόνο από αυτά που έχω που πληρούσε κάποιες προδιαγραφές ώστε με την πρώτη διαμόρφωση να έχει όσο το δυνατόν ποιο ολοκληρωμένη εικόνα ... Απρίλιος 2010
Του έγινε μεταφύτευση με Αkadama, Kiryu (80-20)…περισσότερο γιατί ήθελα να το δω στο pot πριν κάνω οτιδήποτε και το άφησα ένα μήνα να συνέλθει...
Τον Μάιο και λίγες μέρες πριν τον διαγωνισμό.. άρχισα να το διαμορφώνω σταδιακά και μελετώντας πολλές εναλλακτικές...
Στο ποια θα είναι η τελική μορφή συνυπολογίστηκε και η εξέλιξη του στο μέλλον..
Επιπλέον κατά την διαμόρφωση φρόντιζα να προσέχω την εικόνα του δέντρου από πολλές μεριές αλλά κυρίως με ενδιέφερε μια και από συγκεκριμένο ύψος..
Σαν τελικό αποτέλεσμα μου άρεσε αλλά το πρόβλημα ήταν πώς θα μπορέσω να δείξω και αυτό που έβλεπα... πολλές φορές έχουμε συμφωνήσει οτι τα δεντράκια που φτιάχνουμε είναι πολύ καλύτερα όταν τα βλέπεις από κοντά ...το ίδιο συμβαίνει και εδώ... για αυτό πρέπει να μάθουμε να φωτογραφίζουμε σωστά μια που είναι και ο ποιο άμεσος τρόπος να δείξουμε το “έργο” μας.. αυτό το νόημα έχει και ο διαγωνισμός...
Από μια άλλη γωνία....
Η φωτογραφία του διαγωνισμού…
